حضرت امام خميني (ره) مي فرمايند:
اگر مسلمين وحدت كلمه داشتند، امكان نداشت اجانب بر آنها تسلط پيدا بكنند. اين تفرقه در بين مسلمين است كه باعث شده است كه اجانب بر ما تسلط پيدا بكنند. اين تفرقه مسلمين است كه از اول با دست اشخاص جاهل تحقق پيدا كرد، و الآن هم ما گرفتار هستيم. واجب است بر همه مسلمين كه با هم باشند. يك زمان حساسى است؛ مابين حيات و موت مردد هستيم. ما الان مملكتمان يا بايد تا ابد زير يوغ استعمار و استبداد باشد، يا بايد الان از اين يوغ خارج بشود. اگر وحدت كلمه را حفظ نكنيد، تا آخر بايد مبتلا باشيد.
در اسلام بين شيعه و سنى ابداً تفرقه نيست؛ بين شيعه و سنى نبايد تفرقه باشد. بايد وحدت كلمه را حفظ كنيد. ائمهي اطهار ما سفارش كردند به ما كه بپيونديد با هم؛ و با هم اجتماعمان را حفظ كنيم. و كسى كه اين اجتماع را بخواهد كه به هم بزند، يا جاهل است و يا مغرض. و نبايد به اين حرفها گوش بكنند. برادران سنى ما نبايد به يك تبليغاتى كه از طرف دشمنان اسلام مىشود ترتيب اثر بدهند. ما با آنها برادر هستيم، آنها با ما برادر هستند. اين مملكت مال همه ماست، مال همهي ما. مال اقليتهاى مذهبى، مال مذهبيون ما، مال برادران اهل سنت ما. همه ما با هم هستيم.
مسئله اختلاف بين پيروان دو طايفه و دو مذهب، ريشهاش از صدر اسلام است. در آن وقت خلفاى اموى، و خصوصاً عباسى، درصدد بودند كه اختلاف ايجاد كنند. مجالس درست مىكردند و [به اختلاف] دامن مىزدند. اين اختلاف كمكم اسباب اين شد كه در بين عوامِ از اهل سنت و عوامِ از اهل شيعه اين تنافس [فخرفروشي و رقابت] پيدا شد؛ وگرنه نه عوام اهل سنت به سنت رسول اللَّه عمل كرده و مىكنند و نه عوام اهل شيعه پيروى از ائمهي اطهار كردهاند. ائمهي اطهار ما كوشش كردند تا اينها را داخل در آن جمعيت كنند، با آنها نماز بخوانند، به تشييع جنازههاى آنها بروند. زمانْ كم كم آمد به اين طرف، و قدرتمندان اين كار را كردند براى اينكه اين دو طايفه با هم سرگرم باشند، و خودشان هر كارى مىخواهند بكنند.
قريب سيصد سال پيش از اين، سياست خارجى در ايران و در شرق [اجرا] شد. آنها بيشتر درصدد اين مسائل برآمدند. كارشناسهاى آنها اشخاص و طوايف را مطالعه كردند و روحيات مردم را ديدند و همهي جهات ماديات ما را تحت مطالعه قرار دادند، و از دو راه خواستند از ما بهرهگيرى كنند: مادى، مىبينيد كه بهرهگيرى كردند؛ بهرهگيرى روحانى هم اين بود كه به اين اختلافات دامن زدند و ما را بيشتر، از هم جدا كردند. اينكه مىبينيد يك كلمه وقتى از يك آدمى در اينجا صادر مىشود، آن را عَلَم مىكنند و چند هزار، چند صد هزار چاپ مىكنند، نه اينكه يك آدم معمولى اين كار را بكند، اين دولتها و اين خارجيها هستند كه به آن دامن مىزنند و آنطور منتشر مىكنند.
منبع: صحيفه امام، جلد6، صفحات 84 و
درباره این سایت